"To the wild country"

Dag 5 

Hi folks! Allereerst willen we even zeggen dat we het heel gezellig vinden dat jullie allemaal met ons meelezen/leven. Erg leuk als we 's morgens wakker worden om jullie reacties lezen, thanks hiervoor!

Nou, ga er maar eens even goed voor zitten, want we hebben vandaag zoveel mooie dingen gezien, dus het wordt een lang verslag :)
Na het ontbijt zijn we eerst langs de supermarkt gereden en hebben we een piepschuim koelbox gekocht en deze gevuld met ijs en onze lunch.
Om 8.00 uur zitten we in de auto, onderweg naar Custer State Park.
We beginnen met de "Wild Life Loop". We zien meteen een enorme kudde bisons, WOW, wat een enorme beesten! Ze grazen rustig door als we stoppen en lijken totaal niet onder de indruk van de auto's die stoppen. En terecht, want als het erop aankomt, hebben wij niets in te brengen. 

   
Meteen daarna zien we allemaal prairie dogs, een soort Amerikaanse stokstaartjes. We stappen uit de auto en we horen ze allemaal piepen. Ze waarschuwen elkaar voor de vijand. Sommige duiken snel hun holletjes in, maar gelukkig blijven er ook een aantal op de uitkijk staan. Heel erg leuk om te zien!

  
We rijden weer verder. Dan zien we een aantal ezels staan. Ook hier stappen we meteen uit. Er komt een grote ezel meteen naar onze auto toe. John stapt uit en de ezel pakt zijn kans en steekt meteen zijn kop in de auto! Zo grappig! De ezels zijn heel tam. Ze laten zich geduldig aaien en hopen natuurlijk dat ze eten krijgen.
Een aantal van de ezels heeft ook een veulentje. Lief!

   

We stappen weer in de auto. Even verderop zien we een aantal Pronghorns en stoppen weer om een paar plaatjes te schieten.
Binnen een half uur al hebben we al zoveel wilde dieren gezien, echt super!

Tijdens de rest van deze route komen we nog een aantal keer grote kuddes bisons tegen. Iedere keer weer net zo bijzonder als de eerste keer!

Na een uur zit deze route erop. We halen ergens een kop koffie en gaan zitten op een bankje naast een klein beekje. Deze "safari" pakken ze niet meer van ons af!

  
Dan op naar de volgende route, "Needles Highway".
Dit is een route van ca. 27 km. Het is een spectaculaire rit door dennen en sparren bossen en weides omgeven door bomen en ruige granieten bergen. De naam van de weg komt van de naaldachtige granieten formaties.

  

Na deze mooie route rijden we door naar "Crazy Horse Memorial". 
Even wat info van Wiki: Dit is een monument dat wordt uitgehouwen in het graniet van de Black Hills ter ere van de 19e eeuwse Lakotaleider Crazy Horse. Wanneer het af is, zal het Crazy Horse uitbeelden, rijdend op een galopperend paard. Het beeld zal 195 meter lang en 172 meter hoog worden. De bouw wordt gefinancierd met giften. De bouw van het monument startte in 1948. Het gezicht van Crazy Horse werd afgewerkt in 1998. Het is niet duidelijk wanneer het beeld af zal zijn. 
Van een afstand is het al heel indrukwekkend om te zien. Om in het park te komen betaal je $11, 00 p.p. Eenmaal binnen kan je met een originele schoolbus nog dichterbij komen. Hier moet je nog extra voor betalen, maar we doen het wel, we zijn hier tenslotte maar 1 keer! Op zich al leuk om in een echte Amerikaanse schoolbus te zitten! Ook gaan we naar een film die de hele geschiedenis van het monument verteld.

 

Als we daar alles gezien hebben rijden we terug naar het park. Bij een meer slaan we af en gaan daar picknicken. Als we daar zitten komen er 2 cowgirls te paard langs. De ene dame zegt: "that its a scary cooler, when the cover blows off, you are going to see a wild rodeo", Gelukkig voor hen, gebeurt er niks.

  
En alsof we vandaag nog niet genoeg hebben gezien, gaan we ook nog naar Mount Rushmore. Om daar te komen "moeten" we nog een derde mooie route rijden, "Iron Mountain route". Als we bij een smalle tunnel aankomen, zie je aan de andere kant in de verte MR al liggen.
Tussen 1927 en 1941 hebben zo'n 400 arbeiders de 18 meter hoge beelden van de presidenten George Washington, Thomas Jefferson, Theodore Roosevelt en Abraham Lincoln uitgehakt. Het symboliseert de eerste 150 jaar van de geschiedenis van de Verenigde Staten.
Ook dit is indrukwekkend om te zien, maar Crazy Horse vonden wij toch mooier. Niet alleen door de omvang hiervan, maar ook het verhaal erachter en het feit dat het nog lang niet af is. Waarschijnlijk gaat het tijdens ons leven niet eens afkomen...

Het is inmiddels 16.00 uur geweest en we besluiten om ons hotel op te zoeken.
Het is nog ongeveer 45 minuten rijden. Nadat we zijn ingecheckt gaan we even wat drinken en daarna een hapje eten. Naast het hotel zit een restaurant wat 24 uur per dag open is. We eten eindelijk weer een keer lekker. Ik heb er zelfs groente bij, het moet niet gekker worden! Net als gisteren kunnen we ook hier helaas geen bier/wijn bestellen.

Na het eten gaan we terug naar ons hotel. Met de US Open op de achtergrond type ik ons reisverslag en John kijkt wat we morgen allemaal gaan doen. Dat beloofd in ieder geval weer erg mooi te worden!