Once upon a time in the west

Dag 16

We zitten vandaag om 8.00 uur in de auto. Helaas geen ontbijt bij het hotel. Als we gaan tanken kopen we daar een brood, zodat we in ieder geval iets hebben voor onderweg. Na een uurtje rijden stoppen we om koffie te halen en eten we een broodje. De route vandaag is weer prachtig. Het is ongelofelijk hoe weids het landschap hier is. Zo ver kun je in Nederland alleen maar kijken vanuit het vliegtuig. Op een gegeven moment rijden we van een vlak landschap zo de grond in. Althans, zo lijkt het.

Om 11.30 uur komen we aan bij ons hotel, maar we kunnen nog niet inchecken. Geen probleem, dan rijden we meteen door naar Monument Valley. Als we in de woestijn rijden, zien we in de verte MV al liggen. We komen aanrijden op de weg die je altijd ziet op de foto's van MV. Natuurlijk stoppen we om een aantal foto's te maken. Monument Valley is reservaat dat eigendom is van de Navajo indianen. We betalen entree en rijden het park in. Er is een route door het park over een onverharde weg. Je kan op excursie met een gids in een open jeep (lekker stoffig), maar wij gaan lekker met onze eigen Jeep! John is blij dat hij eindelijk "off road" kan rijden! De weg leidt ons naar een groot aantal van de gigantische rotspartijen. Allemaal met hun karakteristieke rode kleur welke ze te danken aan het in de bodem aanwezige ijzeroxide. Door erosie van de bodem hebben zich zandsteenformaties gevormd die tussen de 100 en 300 meter hoog zijn. Monument Valley is het decor geweest van een aantal bekende westerns, zoals "Once upon a time in the west". De weg die we rijden is behoorlijk hobbelig, maar het landschap is betoverend! Bij ieder uitzichtpunt staan een aantal kraampjes waar de Indianen hun zelf gemaakte sieraden proberen te verkopen aan de vele toeristen die hier voorbij komen. Behalve bij de hoofdingang, kun je nergens anders eten of drinken halen. Ook hebben ze nergens picknickplekken. We zien een klein boompje langs de weg die voor wat schaduw zorgt. We zetten de auto ernaast, pakken de coolbox uit de auto en gaan op de kleine boomstronk zitten. Zo lukt het prima. We eten een lekker broodje op deze prachtige plek. Daarna vervolgen we de route totdat we alles hebben gezien. Aan het eind brengen we nog een bezoek aan het het Visitor Centre, waar een klein museum is en een hele grote winkel met nog veel meer veel te dure indianenspulletjes.

We rijden het park weer uit, gooien de tank alvast vol voor morgen en rijden terug naar ons hotel waar we inmiddels wel kunnen inchecken. Ons motel ligt aan een rivier. We hebben een kamer op de tweede verdieping met een mooi uitzicht. Omdat er verder niets anders in de buurt is, gaan we 's avonds eten bij het restaurant bij ons hotel. Het is behoorlijk druk in het restaurant en ze lopen maar met z'n tweeën in de bediening. Ik krijg mijn eten veel eerder dan John. Als we de rekening krijgen hebben ze zelf de fooi er al bij opgeteld. In Amerika is het gebruikelijk dat je 15 tot 20% fooi geeft, maar je mag dit altijd zelf bepalen, uiteraard afhankelijk van hoe tevreden je bent. Ze vinden hier zelf dat ze 18% verdiend hebben... We zijn het er niet helemaal mee eens, maar vooruit maar. We bestellen nog een koffie to go (krijgen "slechts" een halve liter :). We gaan buiten op een terras zitten naast de rivier. Het is nog heerlijk warm buiten. We zien weer een beer. De Grote Beer. Door de heldere hemel zijn de vele sterren goed te zien.