Devils Tower

Dag 7

Aantal km gereden: 447

Nadat we om 6.30 uur zijn opgestaan handelen we ons ochtendritueel af als een geoliede machine. Ontbijten, koffers inpakken, boodschappen doen, tanken en daar gaan we weer. 

 
Het eerste deel van de route duurt 2 uur. De stop onderweg is bij "Devils Tower".
Devils Tower is een grote rots van magma. De rots is 386 meter hoog. De top bevindt zich op 1558 meter boven zeeniveau. De omtrek is ca.1600 meter.
De bekende film "Close Encounters of the Third Kind" uit 1977 van Steven Spielberg is hier ook opgenomen.
Wanneer we in de verte aan komen rijden, zien we de rots al overal boven uitsteken.
Hoe dichterbij we komen, hoe indrukwekkender hij wordt. Vooral omdat er in de wijde omtrek helemaal niets te bekennen wat hierop lijkt.
We parkeren de auto. Je kunt een wandeling maken van ca. 2 km, helemaal om de rots heen. Dat doen we natuurlijk, het is best pittig met aardig wat klimmetjes erin, maar zeker de moeite waard. Hebben we in ieder geval onze exersice weer gehad voor vandaag! Op een gegeven moment zien we 2 bergbeklimmers ergens halverwege de rots. Je moet het maar durven.

De legende van deze bijzondere rots is wel grappig;
Op een dag verbleven er een aantal Kiowas bij een beekje in een gebied waar veel beren leefden. Zeven kleine meisjes speelden een eindje uit de buurt van hun nederzetting en werden achtervolgd door een aantal beren.
De meisjes renden naar hun nederzetting toe en net op het moment dat de beren ze bijna te pakken hadden, sprongen ze op en kleine rots van ongeveer één meter hoog. Een van de meisjes begon tegen de rots te bidden, "Rots, alsjeblieft, heb medelijden met ons. Rots, red ons" De rots hoorde haar en duwde zichzelf uit de grond omhoog en tilde de meisjes zo hoger en hoger buiten bereik van de beren. De beren sprongen naar hen, bekrastte de berg, maar hun klauwen braken af en zij vielen terug naar de grond. De rots bleef de meisjes omhoog duwen net zolang de beren naar hen sprongen. In een heldere nacht zijn de meisjes nog steeds zichtbaar als zeven kleine sterren het sterrencluster de Pleiaden, onderdeel van het sterrenbeeld de stier.
Na 1 uur hebben we helemaal rond de rots gelopen. Onderweg ook nog heel veel kleine eekhoorntjes gezien.

    
We stappen weer in onze auto. De tweede helft van onze route duurt drie uur.
Na twee uur rijden stoppen we bij rest area om te picknicken.

Nadat we onze lunch hebben opgesmikkeld rijden we weer verder.
Onderweg hebben we genoeg te zien. We rijden door piepkleine dorpjes, waar bijna alle huizen een veranda, een bbq en een schommelstoel hebben. En niet te vergeten een grote pick-up. Ook zien we de "trailer trash", waar zeer arme mensen in een trailer wonen. Ziet er heel triest uit. Verder zien we natuurlijk de gigantische trucks en campers met daarachter nog een personenwagen op de trekhaak.
De snelweg is eindeloos. Aan beide kanten is de horizon heel ver weg.
Prairies zover als je kunt kijken. Met af en toe een ranch en hier en daar een kudde vee. Prachtig!

Toen we eerder deze week met 2 Amerikanen stonden te praten, vroegen ze ons waar we vandaan kwamen. Vervolgens vroegen ze ons hoe groot Nederland is. Toen we dat vertelden, keken ze elkaar verbaasd aan en zeiden dat ze zich er niets bij konden voorstellen. Ik denk dat Nederland nog kleiner is dan 1 staat in Amerika. In het gebied waar we vandaag doorheen zijn gereden, wonen volgens mij net zoveel mensen als in de stad Utrecht. Misschien zelfs nog wel minder.

Na een uur komen we aan bij onze eindbestemming voor vandaag, Sheridan.
Nadat we hebben ingecheckt lopen we naar het centrum. Het is een oud country stadje. We nemen een kijkje bij de winkeltjes, blijft leuk om al die authentieke spulletjes te zien. Dan nemen lekker een borrel en gaan daarna een hapje eten in het restaurant bij ons hotel. Het eten is goed maar de bediening heel slecht. John moest heel lang wachten voordat hij zijn biertje kreeg. Toen de ober na 20 minuten het biertje kwam brengen, zei hij "this one is on the house". Vervolgens waren ze ook de salade helemaal vergeten. Toen we de rekening kregen, stond het biertje er toch op... Iets van gezegd en vervolgens kwamen ze met een nieuwe rekening. Hier stond op "discount unsatisfied customer".

Morgen rijden we verder naar het plaatsje Cody. Een dorpje ten oosten van Yellowstone.