Bryce National Park

Dag 15 

Het voordeel van twee grote eenpersoonsbedden (of twee héle kleine tweepersoons) is dat je niet steeds wakker wordt als de ander zich omdraait. Het nadeel is natuurlijk dat het minder knus is, maar vooral, dat je de ander niet kan porren als hij snurkt 😬. Het aanzetten van de airco helpt ook, het lawaai is zo snoeihard, je hoort meteen niks anders meer.

Gisteravond liep ik nog met mijn IPad als een wichelroede door de kamer, op zoek naar goede WiFi voor het plaatsen van de foto’s, maar helaas lukte het niet. Inmiddels staan ze er nu wel op.

We staan op en na een verfrissende douche stappen we de auto in, weer op weg naar het mooie Bryce. De lucht is strakblauw en de temperatuur zo ongeveer 20 graden, perfect wandelweer!
Bij het hotel zit geen ontbijt, dus we halen even iets bij de supermarkt. We rijden door naar de parkeerplaats waar de wandeling begint. Een must-do in het park; de Queens-Navajo trail. Het is een wandeling van 4,6 km en met een hoogteverschil van 191 meter.

We beginnen met een steile afdaling. We zien andere mensen hijgend en zwetend omhoog komen. Je weet dat alles wat we afdalen, moeten we ook weer omhoog. Maar zover is het nog niet. De uitzichten zijn prachtig, heel bijzonder om zo af te kunnen dalen tussen de hoodoos in. Je moet goed uitkijken waar je loopt, want er liggen heel veel lossen steentjes en keien, als je even niet oplet, glij je zo weg. We stoppen regelmatig om andere mensen voor de laten op smalle stukken, op adem te komen maar vooral om te genieten van de fantastische omgeving. Mijn fotocamera draait weer overuren.

Halverwege komen we bij een rots, waarnaar de wandeling is vernoemd, Queen Elizabeth. Grappig hoeveel het lijkt. Met een beetje verbeelding kun je trouwens in veel van de rotsen wel iets of iemand zien. Na ongeveer 50 minuten is het gedaan met afdalen en beginnen we aan de zware, maar onwijs gave klim omhoog, zigzaggend via haarspeldbochten klimmen we omhoog. Na totaal anderhalf uur staan we weer boven, wel een beetje buiten adem, maar vooral heel erg voldaan! 💪 De stappenteller geeft aan 12.685.

Als beloning delen we samen een grote donut met suiker. Alles wat we er net hebben afgelopen zit er meteen weer aan 😂. Omdat de wandeling geen rondje was, moeten we nog een (vlak) stuk terug lopen naar de parkeerplaats, maar we lopen langs de rand van de canyon dus de uitzichten zijn weer prachtig! En in de verte zien we hele kleine poppetjes lopen, daar zijn wij zojuist ook geweest! 

We rijden nog naar twee andere uitzichtpunten die we nog niet hebben gezien en onderweg daar naartoe zie ik een bord langs de weg met “pizza” erop. Dat is dus de volgende stop, heerlijk een vette pizza opsmikkelen samen. Daarna rijden we door naar ons hotel. Er is een zwembad en een jacuzzi, heerlijk even de spieren ontspannen in een warm bubbelbad. In het begin is het nog wat bewolkt, maar al snel verdwijnen de wolken en schijnt de zon weer volop. Lekker even languit op een bedje in de zon, top!

Na een middagborreltje gaan we weer een hapje eten in het country-music-restaurant. De zanger van vanavond is beter dan die van gister en krijgt denk ik wel 1 stoel omgedraaid, in ieder geval die van mij! The Gambler, Take me home countryroads, Take it easy, Brown eyed girl en nog vele andere krakers komen voorbij. We are having a great time here! 🤩