Trouwjurk

Dag 16

Halverwege de ochtend verlaten we het mooie Bryce, op naar weer een nieuwe bestemming; Zion National Park. Het leuke van iedere nieuwe dag - maar helemaal als je met een roadtrip bezig bent - is dat je nooit weet wat de dag je gaat brengen. Het is ongeveer 1,5 uur rijden naar Zion. Onderweg komen we nog een grote kudde bizons tegen, wel achter een hek helaas. 

We komen per ongeluk aan de oostkant van Zion het park in rijden, wat eigenlijk heel goed uitkomt. We rijden meteen weer in een bijzonder fraaie omgeving. Prachtige rotsformaties, in allerlei kleuren en vormen. Ik zie op de kaart van het park een leuke wandeling staan langs deze weg. Het is lastig om een parkeerplaats te vindende door de drukte, maar uiteindelijk vinden we een plekje. We beginnen de wandeling (Canyon Overlook Trail) en gaan meteen weer flink omhoog (zoals bijna altijd). We lopen over rotsen, wortels, om rotsen heen, door een open grot, over een houten bruggetje (hoog!) en de afgrond naast ons wordt steeds dieper. Prachtig, en iedere keer weer een verrassing wat je tegen gaat komen. Op sommige plekken staan hekken waar je je aan vast kunt houden, maar niet overal, dus je moet wel goed uitkijken waar je loopt. Als we helemaal boven zijn, hebben we een overweldigend uitzicht over de enorme kloof. Je voelt je heel klein, omringd door deze enorme rotsen. 

We klimmen naar de ander kant van het uitzichtpunt en zien daar 5 vrouwen in trouwjurken zitten. Ik vraag of ik een foto van ze mag maken. Dat vinden ze leuk, maar of ik dan ook een foto van hun wil maken. Ik vraag of John tussen de dames in mag zitten, Yes, roepen ze allemaal in koor. Zit ie daar, boven op een berg tussen vijf ‘bruidjes’. Zo grappig! Ik vraag wat de reden is dat ze hier zijn, één van de meiden is jarig en vroeg aan haar vriendinnen als cadeau: een wandeling met mijn beste vriendinnen en allemaal in een trouwjurk. Waarom ook niet!? You go girl(s)!!  
We lopen hetzelfde pad weer terug naar beneden en na ruim een uur zitten we weer in de auto. We rijden door een lange tunnel en daarna rijden we over een prachtige weg door de canyon die we zojuist vanaf boven hebben gezien. 

Het is inmiddels lunchtijd, we halen een lekker broodje net buiten het park, waar ook ons hotel zit. We kunnen er weer tegenaan! We rijden het park weer in, maar al snel blijkt dat we niet verder mogen met de auto. Je kunt alleen verder het park in met een shuttlebus. Dus we zoeken (lang) naar een parkeerplaats. Eenmaal gevonden lopen we naar de bus, die ons na een kwartier afzet bij onze volgende wandeling, The Weeping Rock. Deze wandeling is kort, maar erg steil. Ook weer erg mooi, maar het hoogtepunt is vooral de waterval die uit de rotsen komt en de ‘hangende planten’. De waterval wordt gevormd door water dat door de rotswand naar buiten sijpelt op de plaats waar twee verschillende zandsteenlagen samen komen. Bijzonder om te zien! We lopen weer terug en onderweg naar de bus zien we een vrouw ergens naar kijken. We zijn nieuwsgierig en als we dichterbij komen, zien we onze eerste (baby)slang, genesteld tussen twee stenen. Ik ben als de dood voor slangen, maar dit formaat trek ik nog net. Toch wel gaaf! 

We stappen in de overvolle bus, terug naar de parkeerplaats. In het Visitor Center winnen we nog wat informatie in over onze bijzondere wandeling van morgen. We kopen een waterdicht tasje voor onze telefoons en fototoestel en ergens anders huren we stevige wandelstokken, die je echt nodig schijnt te hebben voor deze wandeling. Als we alle voorbereidingen voor morgen hebben getroffen, rijden we naar ons hotel, checken in en als we bij onze kamer aan komen rijden, loopt er een hert met haar baby te grazen voor het hotel. Altijd mooi om te zien! Ik stap voorzichtig uit, maar uiteraard lopen ze meteen de hoek om. Als we met onze koffers aan de achterkant van het gebouw lopen, zien we ze weer lopen. 

We zetten onze koffers op de kamer, ruilen onze kleding - nat van het zweet - om voor badkleding en nemen een verkoelende duik in het zwembad, wat omringd is door de mooie bergen van Zion. Heerlijk! 

‘s Avonds eten we lekker buiten als de zon ondergaat, met uitzicht op de gigantische rotsen om ons heen. Fijne plek hier! Heel veel zin in ons wandelavontuur morgen!