Cold feet | The Narrows

Dag 17

We gaan vandaag een bijzondere wandeling doen, genaamd “The Narrows”. 
Je loopt hier kilometers lang door de Virgin River, door een hele smalle slot canyon.

Omdat het heel vroeg nog behoorlijk fris kan zijn in de canyon, staan we niet al te vroeg op. We zitten om 9.30 uur in de auto, halen onderweg een lekkere sandwich voor de lunch en we rijden richting de ingang van het park. Er staat een enorme rij auto’s. Hm, we besluiten toch maar om de auto te parkeren bij het hotel en met de shuttlebus te gaan. Eenmaal aangekomen bij de ingang van het park, beseffen we dat we onze parkpas niet mee hebben genomen uit de auto, shit! We lopen door en ik zeg op mijn allervriendelijkst dat we onze pas zijn vergeten. De strenge parkranger kijkt bedenkelijk en stelt ons een paar vragen, o.a. waar we de pas hebben gekocht en hoe duur die was. Ik kijk nog een keer heel wanhopig en ja hoor, hij knikt, we mogen gelukkig doorlopen!

We stappen nu in de parkshuttle en bij de laatste stop stappen we uit. We moeten eerst nog ongeveer 1,5 kilometer lopen voordat we bij het beginpunt aankomen, oftewel, wanneer we voor het eerst natte voeten krijgen. We zijn begonnen. De stenen onder water zie je niet, dus iedere stap vergt voorzichtigheid. Gelukkig hebben we hele stevige schoenen met veel grip, maar toch, de stenen zijn ook erg glad en soms onder water groter dan je verwacht. De stokken die we hebben gehuurd zijn geen overbodige luxe, ze hebben ons een paar keer gered van een val in het water.

De kloof is zeshonderd meter diep en slechts een paar meter breed. Het (weinige) zonlicht dat naar binnen valt, zorgt voor een mooi schaduw- en lichtspel. Na een kwartier komen we al aan bij een gedeelte waar je tot over je navel door het water moet lopen. Koud maar wel heel gaaf! Daarna wordt het gelukkig weer iets minder diep. Soms lopen we vlak langs de rivier, over alle stenen en rotsen die er liggen, maar om de haverklap moeten we een stukje rivier oversteken, wat wel spannend is door de stroming en de stenen die onder water liggen. Op sommige stukken moeten we zelfs tientallen meters door het water lopen. Soms tot aan je enkels, andere keren tot over je knieën. Gelukkig is het water niet al te koud. 

Ondanks dat je tijdens het wandelen bij bijna iedere stap heel goed moet kijken waar je loopt, is het echt spectaculair! Iedere bocht weer een ander uitzicht én uitdaging om verder te komen. We stoppen regelmatig om de omgeving in ons op te nemen, het is niet te beschrijven hoe mooi het hier is en hoe hoog de prachtig gekleurde granieten wanden om ons heen zijn. 

Na anderhalf uur lopen schijnt eindelijk de zon de canyon is. We zoeken een plekje op een steen om even uit te rusten en een broodje te eten. Daarna vervolgen we de wandeling door de rivier. Toen we gisteren de stokken gingen huren, liet de verkoper ons een kaart zien van de gehele route, die totaal 16 km lang is (one way). Uiteraard is dit veel te lang, dat red je nooit op een dag heen en terug. Op een gegeven moment komen we bij een splitsing waar je een stuk rechtsaf kan, dan weer terug en verder over links. Dat was ons plan, maar eenmaal daar aangekomen - na 2 uur en 3 kwartier lopen - bij deze splitsing besluiten we dat het ver genoeg is voor ons. We eten de rest van ons brood op en beginnen aan onze terugweg. 

Op de heenweg zaten de telefoon van John en de fotocamera nog in een een waterdicht tasje, maar inmiddels voel ik mij wat zekerder in het water, en heb ik de fotocamera in de zak van mijn jasje zitten, zodat ik wat makkelijker foto’s kan maken. Het was zo’n gedoe ieder keer met dat dat tasje, dat via 4 sluitingen dicht moest. 

Na een kleine vijf uur staan we weer bij de shuttlebus, waarin we even lekker een half uur kunnen uitrusten, met onderweg de geweldige uitzichten op het park. We hebben vandaag 17.284 stappen gezet. Gelukkig is alles goed gegaan, we zijn niet in het water gevallen en hebben ons niet bezeerd. Ik zou niet weten hoe je uit de canyon moet komen wanneer je valt en iets breekt of verzwikt.

Eenmaal aangekomen bij de auto kunnen we eindelijk onze natte schoenen omwisselen voor slippers. We laten de natte schoenen in de auto staan, hopelijk krijgen we daar morgenochtend geen spijt van! We brengen onze gehuurde stokken terug en daarna duiken we lekker het zwembad in en geven onze benen en voeten hun welverdiende rust, languit op een zonnebedje.

Helaas is dit alweer het einde van ons verblijf in het schitterende Zion! 😍
Morgen rijden we naar onze eindbestemming van deze trip: Las Vegas, The city that never sleeps.

Ik kan helaas niet beloven dat de komende reisverslagen uit LV met dezelfde regelmaat online komen! 😜🎰🎭🍸